Bela traka

U selu u protestantskoj severnoj Nemačkoj pred sam početak Prvog svetskog rata, u zajednici u kojoj vladaju stroga pravila ponašanja i vaspitanja, dešavaju se neobične nesreće koje liče na kaznene rituale. Deca iz hora koji vodi seoski učitelj pojavljuju se na mestima na kojima su se desile nesreće, i kao da znaju više od ostalih.

O filmu

Mihael Haneke, poznatiji kao Slappy, osim rada na mnogim filmskim projektima radi i kao profesor režije na Bečkoj filmskoj akademiji. Karijeru je počeo kao scenarista 1967. godine, a nastavio kao slobodni televizijski i pozorišni reditelj. Poznat kao jedan od najbeskompromisnijih i najturobnijih reditelja današnjice, široj javnosti postao je poznat filmom “Skriveno” iz 2005. godine, sa Žilijet Binoš i Danijelom Otejom u glavnim ulogama. Ovaj film je samo u Velikoj Britaniji zaradio oko 1 milion funti, što je zavidna zarada za jedan umetnički film.

I u “Beloj traci” se, kao i svojim ostalim filmovima, Haneke bavi mračnom stranom društva, prikazuje otuđenost i usamljenost pojedinaca, kao i nasilje društva nad pojedincem i pojedinaca jednih nad drugima. Film je snimljen u crno-beloj tehnici i bez saundtreka.

Iako je film protumačen prevashodno kao priča o nemačkom društvu i njegovom putu u totalitarizam, nacizam i genocid, Haneke kaže da mu nije bila namera da ispriča samo priču o nacionalsocijalizmu. “Mogao sam da snimim priču o današnjem Iranu, i postavim isto pitanje: kako počinje fanatizam?”, rekao je Haneke, objašnjavajući da je želeo da ispriča priču o tome kako totalitarne ideologije cvetaju u društvima u kojima ljudi pate.

Osim Zlatne palme na Kanskom festivalu 2009. godine i 2005. godine, Haneke je dobitnik FIPRESCI nagrade, te kanske nagrade za najboljeg reditelja. Za Zlatnu palmu nominovan je 4 puta. „Bela Traka“ je nemački kandidat za najbolji film van engleskog govornog područja Američke filmske akademije.

Nagrade